گزارش خبرنگار ایرنا از ابوظبی به نقل از منابع بازار امارات حاكی است؛ بهای هر گرم طلای 24 عیار روز گذشته (پنجشنبه) 186 درهم و64 فلس ( 50 دلار و 81 سنت ) اعلام شد.

این رقم نسبت به اوایل هفته جاری حدود 25 سنت كاهش و نسبت به اواخر هفته گذشته حدود 50 سنت افزایش نشان می دهد.

منابع بازار طلا در امارات نوسان كنونی را متاثر از نرخ برابری دلار در برابر یورو توصیف كردند .

این منابع افزودند: ارزش برابری دلار در برابر یورو عامل مهمی برای نرخ گذاری طلا است، به ویژه آنكه بهای طلا در امارات با دلار آمریكا نرخ گذاری می شود.

براساس این گزارش ؛ ارزش یك اونس طلای 24 عیار در بازار امارات روز پنجشنبه به پنجهزار و 805 درهم و 19 فلس ( 1580 دلار و 46 سنت ) رسید كه نسبت به یك هفته قبل آن حدود 8 دلار كاهش نشان می دهد.

خاورم **2041 **1369

بشار اسد امروز یاران نزدیکی را از دست داد

امروز ۱۸ ژوئیه(۲۸ تیر) به مرکز امنیت ملی سوریه در دمشق انجام شد که در آن آصف شوکت، شوهرخواهر بشار اسد و داوود ناجحه، وزیر دفاع، کشته شدند. شماری دیگر از مقامات بالای حکومت سوریه نیز در این انفجار زخمی شدند. آنان کیستند؟

آصف شوکت، شوهرخواهر اسد

آصف شوکت از نزدیکترین چهره‌ها به بشار اسد بود

ژنرال شوکت به عنوان یکی از فرماندهان ارشد امنیتی و از چهره‌های حلقه نزدیک به بشار اسد شناخته می‌شد. مقام او در سال ۲۰۱۰ از ریاست سازمان اطلاعات ارتش به معاونت فرماندهی ستاد نیروهای مسلح تغییر کرده بود.

آصف شوکت در سال ۱۹۵۰ در یک خانواده متوسط علوی متولد شد. در دانشگاه دمشق تحصیل کرد و در اواخر دهه ۱۹۷۰ وارد ارتش شد.

ستاره بخت او پس از ازدواج با بشری، تنها دختر حافظ اسد طلوع کرد. این ازدواج در میانه دهه ۱۹۹۰ و با وجود مخالفت خانواده اسد صورت گرفت که معتقد بودند آقای شوکت شریک خوبی برای بشری نیست چرا که از ازدواج قبلیش ۵ فرزند دارد و ده سال هم از دختر حافظ اسد مسن‌تر است.

اما مدتی بعد شوکت مورد بخشش حافظ اسد قرار گرفت و روابط نزدیکی با او برقرار کرد. گفته می شود که بشری با در اختیار داشتن پست حساس منشی رئیس جمهور در بهبود این ارتباط نقش مهمی داشته است.

در این حال گزارش هایی از وجود اختلاف بین شوکت و ماهر اسد، برادر کوچک بشار، وجود داشت و گفته شده که ماهر در سال ۱۹۹۹ به سوی شوکت تیراندازی کرد. ظاهرا پس از این اتفاق، شوکت برای معالجه به بیمارستانی نظامی در پاریس فرستاده شد.

پس از آن ژنرال شوکت عملا ریاست سازمان اطلاعات ارتش سوریه را بر عهده گرفت و در سال ۲۰۰۵ این پست رسما به او ابلاغ گردید.

او پس از واقعه ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ به عنوان یکی از نمایندگان اصلی بشار اسد با سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و اتحادیه اروپا ارتباط داشت و به پایه‌گذاری عملیات اطلاعاتی آمریکا در سوریه کمک کرد. با سردی روابط بین دو کشور، این عملیات نیز متوقف شد.

در گزارش اولیه تحقیق سال ۲۰۰۵ سازمان ملل پیرامون ترور رفیق حریری، نخست وزیر سابق لبنان، نام ماهر اسد و آصف شوکت به عنوان طراحان احتمالی ترور او ذکر شده بود.

یک سال بعد، آمریکا به دلیل اینکه آقای آصف "یکی از طراحان اصلی تسلط سوریه بر لبنان بود و به سیاست سوریه در اشاعه تروریسم دولتی کمک می کرد"، اموال او را در این کشور مسدود کرد.

آصف شوکت امروز ۱۸ ژوئیه(۲۸ تیر) در حمله‌ای انتحاری به مرکز امنیت ملی سوریه در دمشق کشته شد.

داوود راجحه، وزیر دفاع

ژنرال راجحه اولین مسیحی سوریه بود که به چنین مقام بالایی رسیده بود

داوود راجحه پیش از رسیدن به مقام وزارت دفاع رییس ستاد ارتش بود.

او در سال ۱۹۴۷ در دمشق متولد شده بود و از مسیحیان ارتدوکس سوریه بود. او نخستین مسیحی بود که در نیم قرن حکومت حزب بعث به مقام وزارت دفاع رسید.

راجحه در سال ۱۹۶۷ از مدرسه افسری فارغ‌التحصیل شد و در سال ۲۰۰۵ درجه ژنرالی گرفت.

او در سال ۲۰۱۱ و با بالا گرفتن بحران سوریه به وزارت دفاع رسید.

ژنرال راجحه در جریان برگزاری مانورهای نظامی اخیر سوریه توان نظامی ارتش این کشور را ستوده و گفته بود این نیرو برای دفاع از سوریه در برابر هر خطری آمادگی کامل دارد.

داوود راجحه امروز ۱۸ ژوئیه(۲۸ تیر) در حمله‌ای انتحاری به مرکز امنیت ملی سوریه در دمشق کشته شد.

هشام اختیار، رئیس سازمان امنیت ملی

ژنرال اختیار متولد سال ۱۹۴۱ و رئیس سازمان امنیت ملی حزب بعث بود. وظیفه این سازمان هماهنگی بین سازمان های اطلاعاتی سوریه و آماده سازی پیشنهادات برای ارائه به رئیس جمهور است.

او بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ رئیس ستاد امنیت عمومی بود.

آمریکا در سال ۲۰۰۶ به دلیل "کمک او به حمایت سوریه از سازمان های تروریستی شامل حزب الله" او را در فهرست تحریم قرار داد.

ژنرال اختیار در شورای امنیت ملی نیز مسئول فعالیت هایی بود که "مشخصا به حضور نظامی-اطلاعاتی سوریه در لبنان کمک می کرد."

در سال ۲۰۰۷ نام او در لیستی قرار گرفت که اجازه ورود به خاک آمریکا را ندارند.

بر اساس گزارش ها، ژنرال اختیار در سرکوب تظاهرات در درعا نقش داشته است. سرکوب شدید معترضان رژیم سوریه در این شهر جنوبی، موجب آغاز اعتراضات گسترده در سطح کشور شد.

وزارت خزانه داری آمریکا در ماه مه سال ۲۰۱۱ سازمان امنیت ملی سوریه را به دلیل سازمان دهی نیروهای امنیتی در سرکوب تظاهرات تحریم کرد.

ژنرال اختیار از جمله کسانی است که در حمله انتحاری امروز ۱۸ ژوئیه(۲۸ تیر) در حمله انتحاری به مرکز امنیت ملی دمشق مجروح شده است.

به گزارش ایرنا، حمید درخشان عصر روز دوشنبه پس از دیدار پرسپولیس و آلومینیوم هرمزگان در تهران گفت: بازی چندان زیبایی را مشاهده نكردیم ، زیرا هنوز هر دو تیم بدنسازی خود را به اتمام نرسانده اند و بازیكنان در زمین بسیار سنگین هستند.

وی ادامه داد: باید به پرسپولیس زمان دهیم تا خود را پیدا كند، به این تیم و بازیكنان بسیار امیدوارم و مطمئن هستم با كمی تلاش می توانند در لیگ موفق عمل كنند.

سرمربی اسبق تیم فوتبال پرسپولیس تهران در خصوص عملكرد شهاب گردان گفت : امیدوارم این بازیكن از نظر روحی خود را پیدا كند و باید یك دروازه بان خوب دیگر نیز مدیران باشگاه جذب كنند.

وی تصریح كرد: پرسپولیس در لیگ بازی های بسیار بهتری را به نمایش خواهد گذاشت و همانطور كه گفتم هواداران باید به این تیم فرصت دهند تا خود را پیدا كند.

وی در خصوص اضافه شدنش به كادرفنی تیم پرسپولیس اظهار داشت: قرارنیست من به این كادر اضافه شوم زیرا سرمربی جدید نفراتی را به كادر فنی اضافه كرده است.

ورزشی **9118**1590

دو عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران از آماده شدن طرحی با قید دو فوریت خبر داده اند که بر اساس آن، "دولت جمهوری اسلامی ایران موظف می شود تا بر اساس حق حاکمیت خود از عبور نفتکش هایی که نفت خود را به مقصد کشورهای طراح تحریم نفتی علیه ایران (اتحادیه اروپا، آمریکا و اسرائیل) حمل می کنند، جلوگیری نماید."

به گفته جواد کریمی قدوسی و ابراهیم آقامحمدی، این طرح تا پایان روز یکشنبه اول ژوییه ۲۰۱۲ ( ۱۱ تیر ۱۳۹۱) به امضای ۱۰۰ نماینده مجلس نهم رسیده است و توافق بر سر آن، پس از برگزاری جلسه ای در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با حضور علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه ایران حاصل شده است.

این نخستین بار نیست که نمایندگان مجلس از ضرورت بستن تنگه هرمز در صورت اعمال تحریم های نفتی علیه ایران سخن گفته اند؛ پیشتر حتی برخی فرماندهان نظامی ایران نیز هشدار داده بودند که در صورت تحریم نفت ایران، جمهوری اسلامی اقدام به بستن تنگه هرمز خواهد کرد و به هیچ نفتکشی اجازه عبور از این آبراهه را نخواهد داد.

با این همه، چنین هشدارهایی تنها در سطح مجادلات و تهدیدات لفظی باقی مانده و اگر چه تدوین طرح دو فوریتی مسدود کردن تنگه هرمز، جدی ترین اقدام جمهوری اسلامی در این زمینه تا کنون محسوب می شود؛ شواهد اندکی در دست است که ثابت کند رهبران جمهوری اسلامی ایران به راستی در پی دست زدن به اقدامی هستند که می تواند پیامدهایی جدی به همراه داشته باشد و سطح منازعه ایران و غرب را به مرحله ای کاملا جدید ارتقاء دهد.

در حالی که تحریم نفتی ایران عملا آغاز شده، نمایندگان طراح طرح مسدود کردن تنگه هرمز، از زمان ارایه این طرح به مجلس سخن نگفته اند.

از سوی دیگر، جایگاه مجلس شورای اسلامی در ساختار قدرت در جمهوری اسلامی و نیز ترکیب و عملکرد نمایندگان در دوره های اخیر، این احتمال را تا حد زیادی منتفی می سازد که نمایندگان مجلس راسا، و بدون داشتن نظر و پشتوانه نهادهای موثر و اصلی تصمیم گیر و در راس آنان رهبر جمهوری اسلامی توان و یا اراده پرداختن به موضوعی با این درجه از اهمیت را داشته باشد.

همزمان با مطرح شدن طرح شماری از نمایندگان مجلس برای مجبور ساختن دولت به بستن تنگه هرمز، حشمت الله فلاحت پیشه، نماینده پیشین مجلس و عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، چنین طرحی را "احساسی" توصیف و تاکید کرده است که "سیاست خارجی بیش از احساس نیازمند عقلانیت است."

آمریکا و اتحادیه اروپا، پیش از این به تندی نسبت به اظهارنظرهای مقامات ایرانی مبنی بر احتمال بستن تنگه هرمز واکنش نشان داده اند و در عمل نیز حضور نظامی خود در خلیج فارس و دریای عمان را تقویت کرده اند.

بستن تنگه هرمز، نیازمند اقدام نظامی جمهوری اسلامی است و چنین حرکتی، می تواند احتمال واکنش شدید ناوهای آمریکایی و اروپایی حاضر در خلیج فارس را به همراه داشته باشد و به یک رویارویی نظامی بینجامد.

به این ترتیب، اقدام مجلس برای تصویب طرح مسدود کردن تنگه هرمز، اقدامی به مراتب مهم تر از یک طرح دو فوریتی است و عملا می تواند به معنای نوعی اعلام جنگ به غرب محسوب شود.

میزان اهمیت چنین اقدامی، تصمیم گیری در مورد آن را منحصرا در اختیار رهبر جمهوری اسلامی قرار می دهد که به عنوان فرمانده کل قوا و بر اساس قانون اساسی، اختیار اعلان جنگ و صلح و بسیج نیروهای نظامی را دارد.

براساس اظهارات شماری از فرماندهان نظامی، این احتمال وجود دارد که هم در سپاه پاسداران و هم در نهادهای سیاسی، نظامی و امنیتی، طیفی از نیروهای صاحب قدرت در جمهوری اسلامی، متمایل به موضع گیری های سخت تر و دست زدن به برخی اقدامات تندتر باشند؛ اما در مجموع به نظر می رسد که آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی و برخی از اصلی ترین نهادهایی که می توانند در هر تصمیم گیری در این زمینه موثر باشند، از جمله شورای عالی امنیت ملی، در مجموع و به رغم برخی موضع گیری های سرسختانه، هنوز آمادگی یا تمایل چندانی برای اقدامات پرهزینه و دامنه داری نظیر بستن تنگه هرمز ندارند.

همزمان با طرح نمایندگان مجلس، نشریه "صبح صادق" وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز با برشمردن اقداماتی تلافی جویانه در واکنش به تحریم های غرب علیه ایران، خواستار افزودن بر مشکلات منطقه ای آمریکا و غرب شده، اما به صراحت اشاره ای به احتمال یا امکان بستن تنگه هرمز نکرده است.

در چنین شرایطی این سوال مطرح می شود که نمایندگان مجلس با چه هدفی، از طرح دوفوریتی خود برای بستن تنگه هرمز سخن می گویند.

به نظر می رسد که اصلی ترین هدف مطرح کردن چنین طرحی، تلاش برای تاثیرگذاری بر روند نزولی قیمت نفت در بازار جهانی به رغم آغاز تحریم نفتی ایران بوده است.

سایت خبرآنلاین، نزدیک به علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی، در ارزیابی طرح نمایندگان نوشته است: "خبری که هنوز نیامده، موجب شده بهای سبد نفتی اوپک به ۹۲ دلار برسد."

هم ساختار داخلی قدرت و روند تصمیم گیری در جمهوری اسلامی و هم شرایط منطقه ای و بین المللی، نشانه هایی از یک رویارویی تند در کوتاه مدت را هویدا نمی سازند و به همین دلیل، در چنین وضعیتی طرح نمایندگان مجلس را بیشتر از آنکه بتوان طرحی برای عملی شدن دانست، باید اقدام و مانوری سیاسی قلمداد کرد که افکار عمومی و بازار نفت را هدف قرار داده است.

در هنگامه بحث ها بر سر پرونده برنامه اتمی جمهوری اسلامی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، در دو سال گذشته بارها و در مقاطع مختلف از ضرورت خروج از معاهده ان پی تی سخن گفته و حتی اعلام کرده بودند که طرحی را در این زمینه آماده ارایه به صحن علنی مجلس کرده اند. اما چنین طرحی هرگز به مجلس ارایه نشد و در هر نوبت، شمار دیگری از نمایندگان ارایه چنین طرحی را منتفی دانستند.

به نظر می رسد که طرح دوفوریتی نمایندگان مجلس برای بستن تنگه هرمز نیز سرنوشتی مشابه طرح خروج از معاهده ان پی تی داشته باشد.

از سوی دیگر، اگر چنین طرحی به صحن علنی مجلس ارایه شود، نمایندگان باید در همان جلسه در باره آن تصمیم بگیرند.

اگر چنین طرحی به مجلس ارایه شود، اما به هر دلیلی، از جمله حزم اندیشی و جانب احتیاط را نگاه داشتن تصویب نشود، عملا نتیجه ای عکس هدف طراحان آن را به بار خواهد آورد و ایران را در موقعیت ضعیف تری، هم در افکار عمومی در داخل کشور و هم در مقابل تحریم کنندگان نفت ایران قرار خواهد داد.

از سوی دیگر، اگر بتوان فرض کرد که نمایندگان خود توان تصمیم گیری در باره موضعی با این درجه از اهمیت و حساسیت را دارند، تصویب چنین طرحی، همان گونه که گفته شد، به معنای برداشتن گامی بلند برای رویارویی نظامی با نیروهای نظامی غربی مستقر در خلیج فارس و نیز درگیر شدن با کشورهای همسایه ای خواهد بود که نفت خود را با گذر از تنگه هرمز به بازارهای جهانی می رسانند.

در این میان، احتمال دیگری نیز وجود دارد؛ اینکه نمایندگان مجلس شورای اسلامی با هماهنگی سپاه پاسداران، شورای عالی امنیت ملی و با دستور رهبر جمهوری اسلامی چنین طرحی را آماده کرده باشند.

در چنین صورتی باید انتظار داشت که این طرح، به زودی در صحن علنی مجلس مطرح و تصویب شود و اقدامات عملی یا دست کم نمادینی برای بستن و یا اعمال میزانی از کنترل بر عبور و مرور نفتکش ها در تنگه هرمز آغاز شود.

با این همه، سنت تصمیم گیری ها و اعلام سیاست های کلان در جمهوری اسلامی، چنین احتمالی را کمرنگ می کند.

تقریبا در تمامی موارد حساس و حیاتی، یا نهادهایی نظیر شورای عالی امنیت ملی و یا رهبر جمهوری اسلامی خود تصمیم گرفته و یا آن را اعلام کرده اند.

بستن تنگه هرمز، تنها می تواند سرآغاز راهی پر فراز و فرود با پیامدهایی نه چندان روشن و دامنه تاثیرگذاری بالا باشد و واگذاری تصمیم گیری در چنین مورد به مجلس شورای اسلامی، با سنت های رایج در ایران همخوان و سازگار نیست.

به گزارش خبرنگار فارس در دهلی نو، بازداشت ذبی الدین انصاری که گفته می شود در زمان حملات بمئبی در اتاق کنترل بوده است، می‌تواند درهایی را به روی تحقیقات نیمه تمام مانده حملات 26 سپتامبر 2008 که ده ها کشته بر جای گذاشت، مجدد باز کند.

به گزارش ایرنا، لاوروف روز دوشنبه در گفت و گو با رادیوی دولتی 'صدای روسیه' خاطرنشان كرد: زمانی كه مساله توقف خونریزی ها در سوریه مطرح می باشد، باید ملاحظات ایدئولوژیكی كنار گذاشته شود و تمام شركت كنندگان لازم برای حل مسایل این كشور در گفت و گوها شركت كنند.

وزیر امور خارجه روسیه با بیان اینكه باید تمام بازیگران خارجی دارای نفوذ بر طرف های سوری را در كنفرانس سوریه دعوت كرد، اظهار داشت: بدون شك ایران یكی از این كشورها می باشد.

لاوروف گفت: اطمینان دارم شركت ایران در كنفرانس بین المللی با موضوع سوریه یك ضرورت است و مخالفت شركای آمریكایی، انگلیسی و فرانسوی با این موضوع را غیرموجه می دانیم.

وی افزود: آنها می گویند كه ایران را نباید دعوت كرد زیرا این كشور رفتار صحیحی ندارد ولی باید به این نكته توجه كرد كه مقام های آمریكایی واقعبین هستند.

رییس دستگاه دیپلماسی روسیه یادآوری كرد: زمانی كه آمریكا به اتخاذ تدابیر اضافی امنیتی در عراق برای خروج نیروهای خود نیاز داشت، دیدگاه های ایران را لحاظ كرد و اكنون نیز كه موضوع توقف خونریزی ها در سوریه مطرح می باشد باید از نگاه ایدئولوژیكی صرف نظر كنند.

**انتقاد لاوروف از موضع آمریكا در باره رییس جمهوری سوریه

وزیر امور خارجه روسیه در ادامه گفت و گوی رادیویی از موضع آمریكا در باره 'بشار اسد' رییس جمهوری سوریه مبنی بر تاكید بر ضرورت بركناری وی به شدت انتقاد كرد.

لاوروف با اشاره به اظهارات اخیر سخنگوی وزارت امور خارجه آمریكا مبنی بر اینكه سرنوشت اسد را باید ملت سوریه تعیین كند و این امر باید پس از كنار رفتن وی از قدرت صورت گیرد، گفت: بشار اسد بصورت داوطلبانه از قدرت كناره گیری نمی كند و از سخنان سخنگوی وزارت خارجه آمریكا اینطور نتیجه گیری می شود كه پس از كنار گذاشتن اسد از مقام اش به زور باید سرنوشت وی را تعیین كرد.

وی با بیان اینكه آمریكا وعده داده است در این مساله مداخله نكند، افزود: پیش از این شاهد بودیم كه آمریكا چگونه در مساله بركناری قذافی مداخله كرد و به همین دلیل اظهارات مقام های آمریكایی در این زمینه را غیردیپلماتیك می دانیم و بر این باوریم كه با واقعیت مطابقت نمی كند.

وزیر امور خارجه روسیه بتازگی نیز در گفت و گو با رادیوی روسی 'اكومسكو' بر لزوم شركت ایران در كنفرانس بین المللی سوریه تاكید كرد و آن را الزامی دانست.

وی خاطرنشان كرد: كنفرانس بین المللی سوریه باید با شركت ایران برگزار شود.

اروپام/2242**518

'عباس رجایی ' روز یكشنبه در گفت وگو با خبرنگار پارلمانی ایرنا در خصوص استیضاح برخی وزرا افزود: در این خصوص نامه و یا درخواستی مشاهده نكرده ام و فكر نمی كنم چنین اقدامی صورت گرفته باشد.

گفتنی است 'صادق خلیلیان ' وزیر جهاد كشاورزی هفدهم خرداد ماه سال جاری در جلسه بررسی مشكلات بخش كشاورزی گزارشی را از اقدامات انجام شده این وزارتخانه ارائه كرد وبه سئوالات تعدادی از نمایندگان پاسخ داد.

' احمد بخشایشی ' عضو كمیسیون امنیت ملی وسیاست خارجی مجلس شورای اسلامی نیز در خصوص استیضاح وزیر كشور گفت : این موضوع تنها در حد حرف مطرح شده است و تاكنون اقدامی صورت نگرفته است .

سیام**1053**

نخستین مساله‌ای را که احمد ظاهر و ترانه‌هایش برای هم نسلان من خلق کرد، نوستالوژی است

پس‌‌کوچه تنگ و دراز، مسیر هر عابری را به اتاقی منتهی می‌کند که از فرط دورافتادگی، بچه‌ها آن را "جزیره" نام نهاده اند: پاتوق شاعران و نویسندگان بیکار و سرخورده.

این جزیره، جای چندان مهمی ‌نیست. تنها برای ساکنانش مهم است. زیرا جزیره‌ نشینان وقتی گرد هم می‌آیند، خیلی حرف می‌زنند و همه حرف‌های‌شان را مهم می‌پندارند.

حرف‌هایی از هر جا و هر رنگ. حرف‌هایی درباره شعر، فیلم، کمونیسم، داستان، دین، موسیقی، غیبت، فلسفه و خیلی چیزهای دیگر. این‌گونه دنیای کوچک جزیره‌نشینان از دنیای واقعی "افغانی" بریده می‌شود.

حتی زمانی که دیگر هیچ توانی برای بحث و یاوه‌گویی نمانده است، لپ تاپی خاک‌زده در گوشه اتاق ناله می‌کند و صداهای گوناگونی را از حنجره‌اش بیرون می‌دهد. ویکتور خارا، محسن نامجو، الکساندر ریبک، انریک ماسیاس، احمد ظاهر و جزیره‌نشینانی که گوش می‌خوابانند و به اشتباه شان پی می‌برند. زیرا دنیای کوچک آن‌ها هنوز پر از نمادهای "افغانی" است.

احمد ظاهر نگذاشته است، جزیره‌نشینان از واقعیت فرار کنند. این احمد ظاهر همیشه نقطه وصلی‌ست، میان ساکنان جزیره کوچک و دنیای واقعی "افغانی". خود من همین که سر شب رفته بودم تا از دکان سر کوچه، سگرت و تخم مرغ و نوشابه بگیرم، دیده بودم که دکاندار نخست صدای احمد ظاهر را که از امواج رادیو پخش می شد، کمی ‌بلند کرد، بعد خرید مرا به دستم داد.

نوستالوژی

اما در احمد ظاهر چه چیزی است که می‌تواند ما را به سوی خود بکشاند؟

زندگی مردی که سی و سه سال پیش از امروز، در اوج بلوغ هنری‌اش در شاهراه سالنگ کشته شد، پر از ابهام است. دنیای واقعی "افغانی"، او را که در جغرافیای بزرگ پارسی زبانان که همه می‌شناسندش، مثل همه پدیده‌های دیگر، در ‌هاله‌ای از واقعیت و افسانه ترسیم می‌کند.

هیچ اثری مدون درباره کارنامه و زندگی‌اش در دست نیست، هیچ یک از جزیره‌نشینان او را در زمان حیاتش ندیده اند؛ اما با این همه، او می‌تواند نقطه وصلی میان جامعه عمومی و اقلیت‌های جزیره‌نشین این سرزمین باشد.

به جامعه "افغانی" کاری ندارم که چرا احمد ظاهر را دوست دارند؟ دلایل زیادی می‌تواند وجود داشته باشد. افزون بر آن، برای من هیچ مهم نبوده است که چرا احمد ظاهر، سه دهه پیوسته در جامعه‌ای محبوب بوده که سنت حاکمش، جان او را گرفت. تنها دوست دارم، آنچه را از فضای جزیره‌نشینی در جامعه "افغانی" دریافته‌ام، منسجم کنم.

نخستین مساله‌ای را که احمد ظاهر و ترانه‌هایش برای هم نسلان من خلق کرده، نوستالوژی است. نوستالوژی عصری که نسل من هرگز آن را تجربه نکرده است.

دهه چهل و پنجاه خورشیدی کابل، شهری در اوج یک حرکت روبه‌جلو و در آستانه یک عقب‌گرد تاریخی. مکانی آبستن از درگیری‌ ایدیولوژی‌های چپ و راست؛ پایتختی پر از مردان بیتلی، شهری پر از زنان مینی‌ژوب پوش، جایی پر از شوق آموختن و سرانجام کابلی پر از نویسندگان، شاعران، نوازندگان،‌خوانندگان، سینماگران و...

اما، آیا به راستی چنین بوده است؟ تاریخ و نقد مدونی از این دوره برای ما باقی نمانده است؛ تنها روایت‌های شفاهی و آثار پراکنده‌ای به جا مانده چنین چیزی را نشان می‌دهد.

به صورت منتزع و به دور از واقعیت‌های سیاسی. در این میانه احمدظاهر، به عنوان مهم‌ترین نماد آن دوره مطرح می‌شود. نمادی که شناخت نسل مرا از اجتماع و فرهنگ دهه چهل و پنجاه خورشیدی نشان می‌دهد.

موضوع دیگر، سخنی‌ست که همواره درباره او تکرار کرده اند. هنرمندی که هم‌پای زمانش حرکت می‌کرد و از وضعیت هنر زمانه‌اش، شناخت کاملی داشت. او نخستین کسی است که از تلفیق سازهای شرقی و غربی بهره خوبی گرفت و تکانی به موسیقی‌ای داد که در پس کوچه‌های خرابات گرفتار تار عنکبوت شده بود.

او موسیقی را به میان توده‌ها برد و شناخت جدیدی از موسیقی، در جامعه سنتی ارایه کرد. این‌ها هم بخشی از اهمیتی‌ست که شاید نسل من برای احمد ظاهر قایل اند.

احمد ظاهر، ناموس و غیرت

اما؛ یکی از وجوه مهم این مرد برای نسل من، جنبه‌ای‌ است که تا به حال یا کمتر پیرامون آن سخن زده شده است و یا هم جامعه فرهنگی از کنار آن محتاطانه عبور کرده است. جنبه‌ای که هنوز هم جامعه پوسیده "افغانی" آن را مایه شرمساری و لکه‌ای ننگ بر فسیل فرهنگی می‌داند که سال‌هاست فاتحه‌اش خوانده شده است.

این‌جاست که راه احمد ظاهر از جامعه "افغانی" جدا می‌شود و آن را به اقلیتی پیوند می‌زند که تا کنون جزیره‌نشین است. ترانه‌های احمد ظاهر پر از تبیین مفاهیم جزیره‌نشینی‌ است.

او ترانه‌هایی را خواند که تا کنون کسی جسارت آهنگ ساختن آن گونه ترانه‌ها را ندارد. شعر معروف "عجب صبری خدا دارد" از معینی کرمانشاهی و شعر "یاغی" هوشنگ شفا از جمله همین آهنگ‌ها بودند که آشکارا باورها و پابندی‌های او را به اسم و رسم سنت و مذهب نشان می‌دادند.

اما ذهنیت حاکم‌ "افغانی" امروز هم، چنین احمد ظاهری را انکار می‌کند. مردان کلاه‌ به‌ سر و تسبیح به‌دست هم‌نسل احمدظاهر، زمانی که مقابل دوربین رسانه‌ها می‌نشینند،‌ قداستی را برای او نقاشی می‌کنند که خود احمد ظاهر آن را در زمان حیاتش تف کرده بود.

حرکت خلاف جریان احمد ظاهر در همه جهات زندگی کوتاه او پیداست. این حرکت از نخستین سیلی‌ای آغاز شد که به روی پدر زد و ادامه‌اش به مرگی منتهی شد که آن هم نتیجه حرکت خلاف جریان، در زندگی شخصی‌اش بود.

عوام و خواص گفتند که احمد ظاهر در سانحه رانندگی کشته شده است. اندکی بعد که سایه هول خلقی‌ها از سرشان پرید، ادعا کردند که حفیظ الله امین او را کشت. اما، یکی ادعا نکرد که احمد ظاهر پیش از همه قربانی قتل‌های ناموسی و غیرت "افغانی" شد. غیرت و ناموسی که احمد ظاهر یک عمر به آن خندیده بود.

حرکتی که با احمد ظاهر یکجا مرد

پانزده، شانزده سال پیش، زمانی که طالبان بر کابل مسلط شدند، یکی از نخستین کارهایشان منفجر کردن گور احمد ظاهر بود.

اگر احمد ظاهر یک آدم سیاسی بود، بی‌گمان این کنش طالبان طوری توجیه می‌شد که گویا چنین عملی، به اشاره‌ای پاکستان صورت گرفت. مگر اکنون همه می‌دانند که این حرکت طالبان، نگاه رسمی ‌جامعه "افغانی" به احمد ظاهر و امثال او بود که تا هنوز هم کماکان بر حال خودش باقی است. شاید صورت فعال‌ترش در این حرکت طالبان متبلور شد.

احمد ظاهر چنین نگاهی را نسبت به خودش، از قبل فهمیده بود و به همین خاطر بود که در هیچ شرایطی، ساز و آوازش را در خدمت نگرش‌های متحجرانه و قبیله‌ای قرار نداد.

آن جایی که حتی واژه‌ای را در ترانه‌هایش به کار نبرد تا بیانگر مفهوم هویت کاذبی به نام "افغانیت" باشد.

احمد ظاهر علیه سنت بویناکی طغیان کرد که ابهت این مبارزه با ذهن پوسیده‌ای به تمام معنا "افغانی" را، حتی امروز نسل من احساس می‌کند. نسلی که نه قدرت طغیان دارد و نه تحمل پوسیدن و همین است که نسل ما به جسارت و جرات احمد ظاهر غبطه می‌خورد و دل به حرکتی می‌سوزاند که پس از احمد ظاهر هرگز جریان پیدا نکرد.

امروز، بیست و چهارم جوزا / خرداد، برابر است با سی و سه سالگی مرگ احمد ظاهر، آوازخوان پرآوازه افغانستان.

به گزارش حوزه دولت خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دولت، با امضای این موافقتنامه جمهوری اسلامی ایران و جمهوری کنیا به منظور علاقه متقابلی که به تحکیم روابط و همکاری موثر در زمینه استزداد مجرمین بر پایه اصول حاکمیت ملی، عدم دخالت در امور داخلی یکدیگر و حفظ منافع متقابل دارند می توانند نسبت به استرداد مجرمین یکدیگر اقدام کنند.